r elektrycznych

Encyklopedia PWN

pewien obszar przestrzeni wraz z ciałami w niej się znajdującymi, tworzący zamkniętą drogę, wzdłuż której występuje („płynie”) strumień indukcji magnetycznej, zwany strumieniem magnetycznym Φ;
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
Arrhenius
[arẹ:niüs]
Svante August, ur. 19 II 1859, Vik k. Uppsali, zm. 2 X 1927, Sztokholm,
szwedzki fizykochemik i astrofizyk.
Ayrton
[ẹərtən]
William Edward, ur. 14 IX 1847, Londyn, zm. 8 XI 1908, tamże,
bryt. fizyk i elektrotechnik; wiedzę o elektryczności zdobywał w laboratorium lorda Kelvina w Glasgow; 1863–73 pracował w służbie telegraficznej w Indiach;
Bardeen
[rdị:n]
John Wymowa, ur. 23 V 1908, Madison (stan Wisconsin), zm. 30 I 1991, Boston,
fizyk amerykański.
Halla zjawisko kwantowe, kwantowy efekt Halla,
zjawisko Halla występujące w strukturach półprzewodnikowych zawierających dwuwymiarowy gaz elektronowy, wywołane polem magnet. o kierunku prostopadłym do płaszczyzny, w której znajduje się gaz;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia